De tijd vliegt, na mijn vorige verslag zijn we alweer een week verder. En ook het einde van Laos is in zicht. Maar ik neem jullie eerst nog even mee naar Luang Prabang, de olifanten en Vang Vieng.

Luang Prabang, hier struikel je over de tempels, de honderden monniken, leuke winkeltjes en fijne restaurantjes. Oftewel een heerlijk plekje.

Omdat we het niet kunnen laten pakken we toch maar weer de fiets, al houden we nu de afstanden kort. Want het is hier heet, de 40+ wordt hier wel gemeten. Dus onze dagindeling bestaat uit actief in de ochtend en relaxen in de middag.

Na de culturele bezichtingen nemen we de volgende dag een soort vrachtwagen tuktuk die ons naar de waterval brengt. We arriveren vroeg, en dat betekend dat we dit paradijs bijna voor ons alleen hebben. We plonsen in 1 van de poeltjes en krijgen een gratis dr. Fish behandeling. De kleine visjes kietelen alleen, maar af en toe neemt ook een groter exemplaar een hapje en gil ik het uit. Wat betreft vissen ben ik een schijterd, Dex maakt zich er niet druk om.
Als later de busjes koreanen inclusief zwemvesten en selfiesticks arriveren, besluiten wij dat het wel goed is geweest en bezoeken nog een berebopvang van de organistaie Free the Bears (http://www.freethebears.org/ ) Triest om te zien hoe deze dieren jarenlang mishandelt zijn en in kleine kooitjes hebben geleefd voor bijvoorbeeld het aftappen van gal. Omdat er nog steeds debielen zijn die geloven dat het gal wel ergens goed voor is. Maar nu hebben ze een fijner plekje inclusief hangmat en zwempoeltjes.

Op dag 3 stap ik (Roald en Dex hebben meer interesse in nog wat slaap) om 5:15 mijn bedje uit om het Tak Bat mee te maken. Dit ritueel wordt in stilte uitgevoerd, de monniken en de offer gevers spreken niet tegen elkaar. De offer gevers zitten lager en kijken de de monniken niet aan. De monniken mediteren terwijl ze lopen. De lokalen geloven dat door aan de monniken te doneren (meestal voedsel) dit ze zal helpen te reïncarneren in een hogere vorm van leven. Fantastisch om een keer mee te mogen maken!

Luang Prabang komt ten einde en een bezoek aan de Olifanten staat op de planning. Deze olifanten opvang ligt echt in het binnenland van Laos. Hier geen busjes koreanen, maar een handvol europeanen die zich hier een aantal maanden inzetten voor vrijwilligerswerk. Wij doen een flits bezoek van een tweedags programma. In deze opvang worden 7 volwassen en 3 jonge olifanten opgevangen.
Hoewel er in Laosbijna geen wilde olifanten meer leven, heeft het toch de naam van het land van de miljoen olifanten.Vroeger werd Laos 'Lan Xang' genoemd. Dit betekent 'Het land van de miljoen olifanten'. Deze naam is bedacht door Koning Fa Ngum die leefde rond 1354. Hij had deze naam verzonnen omdat de historische hoofdstad van het koninkrijk Luang Prabang omgeven was door olifanten die daar in groten getale leefden. De grote getalen zijn flink geslonken,op dit moment leven er helaas nog maar zo'n 400 olifanten in het wild.
De olifanten in gevangschap worden ingezet voor het zware werk bij het ontbossen, of krijgen een zitje op hun rug om toetisten rond te dragen. In deze opvang krijgen ze weer een beetje van hun vrijheid terug. Ze leven hier samen met hun Mahout (de eigenaar van de olifant). Dus hier geen ritjes op olianten, maar meer educatie. Wel mogen we ze eten geven, bezoeken het hospitaal en zijn we erbij als ze een duik in het meer nemen. Een fantastische plek met fantatsische mensen!

Om vanuit hier in Vang Vieng te komen ben je 5 uur onderweg. Vijf uur lang zit ik met samen geknepen billen toch wel te genieten van het adembenemde landschap. We rijden met een pittige snelheid door de bergen. Met diepe afgronden en scherpe bochten en moeten hoog op de rem voor familie koe die zijn lunch midden op de weg staat te herkauwen.
Maar we worden helemaal heel afgezet bij het guesthouse die ik had gereserveerd. Een guesthouse met vele goeie reviews, maar na een inspectie toch maar besloten de nachten ergens anders door te brengen. En dat is ons heel goed bevallen, een prachtig resort met uitzicht op rivier en bergen.
Vang Vieng staat bekend om de hordes backpackers die hier komen voor de alcohol, drugs en tubing. In een autoband drijven ze de rivier af en onderweg maken ze een aantal tussenstops bij de aan de rivier gelegen bars. Vele uren laten arriveren ze dronken en stoned bij het eindpunt. Klinkt heel aantrekkelijk, maar met Dex besluiten we dit toch maar over te slaan

Maar Vang Vieng heeft echt veel meer te bieden, het plaatsje wordt omringt door indrukwekkend gebergte. We huren een buggy en geen eropuit. Zodra je het stadje hebt verlaten rij je door kleine dorpjes en kun je tientallen grotten bezoeken. Geweldig. Dex vind het prachtig, maar naar 3 uur hobbelen valt hij in slaap. De rest van de anderhalve dag brengen we rondom het zwembad door. De tempratuur is hier gelukkig wat gedaald naar een graad of 35 en af en toe regent en onweert het flink.

Morgen verlaten we Laos en reizen naar de jungle in Thailand. Laos je was geweldig!